جولیان آسانژ، مدیرعامل سایت معروف " ویکی‌لیکس" حبس کمتر از یکساله خود را در یکی از زندانهای انگلیس آغاز کرد.
اوپس از اقامت اجباری به مدت ۷ سال در سفارت اکوادور در لندن و دستگیری توسط پلیس انگلیس، با حکم دادگاهی در لندن به ۵۰ ماه زندان بدلیل عدم مراجعه به دادگاه در زمان آزادی موقتش قبل از پناه بردن به سفارت اکوادور محکوم شد.
دولت آمریکا در همه سالهای گذشته خواستار استرداد او برای رسیدگی به اتهام افشای اسرار محرمانه دولت این کشور بود. اما ترامپ و دولت او بدلیل اینکه اطلاعات افشاگرایانه او منجر به از دست دادن بخت هیلاری برای تصاحب کرسی ریاست جمهوری شد، تمایلی به پیگیری مجدانه پرونده او و بازگشتش به آمریکا ندارند. دولت سوئد نیز چندی پیش از موضوع تعقیب قضایی آسانژ به اتهام شکایت دو شهروند این کشور بابت بدرفتاری جنسی بدلیل زمان طولانی که از آن گذشته، انصراف داد. البته خیلیها معتقدند این موضوع یک پاپوش برای دستگیری وی و جلوگیری از درز بیشتر اطلاعات محرمانه بوده است.
آسانژ از نظر شماری از مردم دنیا، یک متهم است که اطلاعات محرمانه یک دولت را بطور غیرقانونی منتشر کرده است. از نظر شماری دیگر نیز او یک انسان آزائه است که با افشاگریهای خود به مقابله با رفتارهای فراقانونی دولتها و افراد پرداخته و در تعمیق دموکراسی تاثیرگذار است. باید دید او در پس از آزادی از زندان در سال ۲۰۲۰، عطای چنین فعالیتهایی را به لقایش میبخشد و یا همچنان در اطلاع رسانی و فاش کردن اسرار و اطلاعات مغایر با منافع مردم فعال خواهد بود. تصویر او پیش از پناه بردن به سفارت اکوادور و پس از اعلام حکم زندان، گویای پیری زودرس این مرد ۴۹ ساله است.
جولیان پاول آسانْژ زادهٔ ۳ ژوئیه ۱۹۷۱، روزنامه‌نگار، برنامه‌نویس رایانه، کنشگر اینترنت و از بنیانگذاران وبگاه ویکی‌لیکس و سردبیر استرالیایی آن است. هدف ویکی‌لیکس به عنوان یک رسانه اینترنتی افشاگر برای اخبار سیاسی و اجتماعی، ایجاد شفافیت در عملکرد دولتها است. آسانژ در جوانی، پیش از برنامه‌نویسی رایانه، هکر بود. او در کشورهای زیادی زیسته و در بسیاری از مناطق دنیا دربارهٔ آزادی بیان، سانسور و روزنامه‌نگاری پژوهش و سخنرانی کرده‌است. ویکی‌لیکس مطالبی دربارهٔ کشتارهای غیرقانونی در کنیا، دفع زباله‌های سمی در ساحل عاج، کتاب‌های راهنمای کلیسای ساینتولوژی (کلیسای علم‌شناسی)، وضعیت اسیران ارتش آمریکا در بازداشتگاه گوانتانامو و عملکرد بانک‌هایی مانند کوپتینگ و جولیوس بائر منتشر کرده‌است.
در سال ۲۰۱۰ ویکی‌لیکس اسناد جنگ عراق از جمله ویدیوی کشتار غیر نظامیان در عراق توسط بالگردهای ارتش آمریکا و افشاگری جنگ افغانستان را دربارهٔ درگیری آمریکا در این جنگ‌ها منتشر کرد که برخی از آنها اسناد محرمانه بوده‌اند. در ۲۸ نوامبر ۲۰۱۰ ویکی‌لیکس و پنج همکار مطبوعاتی اشپیگل، نیویورک تایمز، لوموند، گاردین و ال پایس شروع به انتشار شنودهای غیرقانونی دیپلماتیک آمریکا-افشای اسناد دیپلماتیک آمریکا- کردند.
جولین آسانژ برنده و نامزد چندین جایزه، از جمله جایزه رسانه عفو بین‌الملل برای انتشار کشتارهای غیرقانونی در کنیا و برگزیده خوانندگان برای شخصیت سال ۲۰۱۰ مجله تایم بوده‌است. آسانژ در فوریه ۲۰۱۱ در دادگاه بریتانیا برای بازپس فرستاده شدن به سوئد به منظور پاسخگویی به پرس‌وجو دربارهٔ اتهام جنسی حضور یافت. او در پاسخ به بازجویان اظهار داشت که نسبت‌هایی که به او داده شده بی‌پایه هستند و با قرار وثیقه آزاد شد. در ۱۹ ژوئن ۲۰۱۲ او به سفارت اکوادور در لندن پناهنده شد. در ۱۶ اوت ۲۰۱۲ اکوادور تقاضای پناهندگی او را پذیرفت.
در فوریه ۲۰۱۶ یک کمیسیون سازمان ملل متحد، نظریه قانونی و غیر الزام آوری را صادر نمود که آسانژ تحت بازداشت خودسرانه قرار گرفته‌است و باید آزادی او به وی بازگردانده شده و غرامت پرداخت شود. این نظریه کمیسیون از طرف دادستانیهای بریتانیا و سوئد و همچنین وزارت خارجه بریتانیا رد شد. در مه ۲۰۱۷، دادستان سوئد تصمیم با دستور توقف تحقیق دربارهٔ ادعای آزار جنسی آسانژ، حکم بازداشت او را باطل کرد. لنین مورنو رئیس‌جمهوری جدید اکواردور در ژوئیه ۲۰۱۸ از صحبت‌هایی که با مقامات بریتانیایی برای لغو پناهندگی او صورت‌گرفته بود خبر داد. در ۱۱ آوریل ۲۰۱۹، پلیس بریتانیا با دعوت سفیر اکوادور وارد سفارت شد و آسانژ را بازداشت کرد. او تا آن هنگام در یکی از اتاق‌های سفارت اکوادور در لندن زندگی می‌کرد.
جرمش آن بود که اسرار هویدا می کرد
بهروز مرادی: جولیان آسانژ افشاگر مشهور پس از ۷ سال که در سفارت اکوادور در لندن پناهنده شده و زندگی می کرد، امروز پس از لغو پناهندگی اش از سوی دولت جدید اکوادور، توسط پلیس انگلیس دستگیر شد. آسانژ با افشاگریهایش در سایتی که خود ساخته بود به نام ویکی لیکس، پرده از رازهای نهان بسیاری در جهان برداشت و دست زشتکاری های بسیاری را در سراسر جهان رو نمود؛ از امریکا گرفته تا انگلیس و عربستان و سایر کشورها و بویژه جنایت های نظامیان امریکایی و انگلیسی درافغانستان و عراق در کشتن مردم بی دفاع یا کشتن خبرنگاران شجاع توسط نظامیان امریکایی.
چند سال پیش درسوئد پرونده ای با اتهام تجاوز جنسی به دو زن برای او گشودند تا مگر به آن بهانه وی را از پناهگاه خویش استرداد کنند. اما سال گذشته آن پرونده مختومه اعلام گردید. باری دستگیری او هنگامی صورت می پذیرد که دولت جدید اکوادور از تعهد در قبال تأمین امنیت آسانژ شانه خالی کرد. گویا در همه ی نظام های تبهکار، یک قانون نانوشته وجود دارد که می گوید: «این افشای جنایت ها و خیانت ها و زشتکاری هاست که اشکال دارد و نه ارتکاب آن تبهکاری ها و فسادها». پلیدکاران فسادپیشه در داشتن هایِ نامشروع خود متنعم و غرقه‌اند و افشاگرانِ تبهکاری های آنان آزادی خود را از دست می دهند و پشت میله های زندان، عمر خود را فدای شجاعت اخلاقی خود می کنند. تاریکیها را اهریمنان تکثیر می کنند و آنها که بامی بیش دارند، برفی بیش میبرند.
نزد اینان جنایت تا آن زمان که پنهان بماند، مجاز است و آنگاه که افشا شود، این افشا کننده است که مقصر و متهم و محکوم است. آنها که قدرت ارتکاب جنایت ها را دارند و ثروت نامشروع اشان پشتوانه ی تبهکاری های آنهاست، مانع از آن می شوند که توسط آزاده گانی همچون آسانژ خللی در جریان جنایت های آنان پیش آید و پلیس نیز به جای حمایت از حق مردم و دفاع از مظلوم و مجری عدالت بودن به آلت دست طبقه حاکمه مبدل می شود.
با دستگیری آسانژ اگر بپرسند که کسانی همچون او که با شهامت اخلاقیشان کمی از پشت پرده کثیف سیاست را کنار میزنند و ماهیت اصلی برخی پناه گرفتگان پشت شعارهای فریبکارانه و ادعاهای دروغین را برملا می سازند، چرا باید به بند کشیده شوند، شایسته است که این بیت حافظ شیراز را برایشان سرود که: جرمش آن بود که اسرار هویدا می کرد.
