آیا "ایران" متعلق به همه ایرانیان است؟

آیا "ایران" متعلق به همه ایرانیان است؟
تاریخ انتشار : چهارشنبه, ۰۱ اسفند ۱۳۹۷
داریوش عباسی

۲۵ سالگی روزنامه ایران، مصادف با تحولی دیگر شد.

هشتمین* مدیرعامل برای این موسسه فرهنگی مطبوعاتی- در مراسمی با حضور قریب به اتفاق گردانندگان اصلی آن در این ۲۵ سال- بطور رسمی کار دشوار خود را آغاز کرد.

مهدی شفیعی که سابقه فعالیتش به "ایرنا" و "ارشاد" برمی‎گردد، سکاندار رسانه‎ای شده که ربع قرن پیش با شعار " بخوان، ایران بخوان" با تکثر و نوآوری متولد شد و اکنون فاصله‎ای طولانی با روزهای اوج خود دارد؛ بسیاری از نیروهای خلاق خود را بدلیل موج‎های سهمگین تغییر و تحولات که هر سه چهار سال از راه می‎رسد، از دست داده است. تیراژ، سقوط آزاد کرده و منابع مالی ناشی از تک فروشی و تبلیغات در برابر هزینه‎ها، بسیار اندک و به صفر تمایل دارد. جیب دولت هم بدنبال کاهش صادرات نفت برای گشاده دستی و جبران کسری بودجه خالی است.

بعد از خوش و بش‎های متداول و عکس یادگاری در این قاب ماندگار، چه می‎توان و چه باید کرد؟ "ایران" از چه  ابزار و امکاناتی در بازار پرهیاهوی پیام و زمین پررقابت فعالیت رسانه‎ای برخوردار است؟ چگونه می‎توان بر ضریب نفوذ این محصولات فرهنگی بویژه روزنامه ایران افزود؟ در اکوسیستم جدید، آیا چرخه موفقیت این بنگاه رسانه‎ای قابل بازآفرینی است؟

مدیرعامل جدید در سخنانش نشان داده که می‎خواهد با انگیزه به تغییراتی دست بزند و رویکرد اثر بخشی را جایگزین فعالیت محوری کرده و از نظام خبری به نظام تحلیلی روی بیاورد. اینها نشانه‎های خوبی است ولی زخم‎های دیرساله ایران، عمیق‎تر از آن است که با این رویه‎ها درمان شود.

این سازمان رسانه‎ای به بازسازی ومرمت فوری و زیربنایی نیاز دارد؛ از صدر تا ذیل، از ظرف تا مظروف. ایران دچار پیری زودرس شده و برای رفع خمودگی‎ها و چابک شدن، به بازنگری در همه ابعاد نیاز دارد. تصمیمات و اقداماتی جسورانه می‎خواهد که با مقاومتهای بسیار روبرو خواهد شد و کم هزینه نیست.

این مجموعه با الهام از نام پرافتخار مام وطن، در صورتی می‎تواند بالنده‎تر شده و در گستره ملی و جهانی دارای مرجعیت خبری گردد که بداند در بزنگاههای حساس، کجا و چکونه بایستد و از چه منظری به پوشش و تحلیل رویدادها بپردازد. تا آن روزها اما راه زیادی در پیش است. اگر اهل معامله و مجامله نباشیم، باید گفت "ایران" امروز، رسانه‎ای برای همه ایرانیان نیست. این هم‎ذات پنداری در جامعه و افکار عمومی دیده نمی‎شود. در کشورهای در حال توسعه، کار سختی است رسانه‎ای که در وابستگی تشکیلاتی و سازمانی به دولت باشد، بتواند در برابر انتظارات و منویات افراد، گروهها و جریانها که با خواست ملی و منافع ملی زاویه دارند، بایستد و در عمل، صدای ملت شود.

*فریدون وردی‎نژاد، حسین ضیایی، عبدالرسول وصال، بیژن مقدم، کاوه اشتهاردی، علی اکبر جوانفکر، محمد تقی روغنی‎ها مدیران عامل پیشین این موسسه فرهنگی مطبوعاتی بودند.

photo_۲۰۱۹-۰۲-۱۷_۱۷-۰۸-۲۶.jpg