دانش مدیریت رسانه در ایران به عنوان رشته ای آکادمیک و علمی، عمر درازی ندارد. از این رو بسیاری از مباحث مطروحه در مقطع دکتری این رشته، بیشتر نظریه ها و مثال هایی ازمدیریت عمومی است که برای علاقمندان و دانشجویان مدیریت رسانه در کلاسهای درس ارائه می شود. از این منظرو با توجه به اینکه سازمانهای رسانه ای و محصولات رسانه ای از ویژگی های بی نظیر و ذاتی خاصی برخوردارند، با گذشت بیش از یک دهه از ایجاد این کرسی درسی در دانشگاههای دولتی و خصوصی، بازنگری در مفاهیم مدیریت عمومی که از صنایع غیر رسانه ای استخراج شده اند، ضروری است.
در این رابطه به نظر می رسد سیاست گذاران عرصه های تدوین ساختارهای محتوایی دانش و رشته مدیریت رسانه برای پدید آوردن شناخت واقعی از ویژگی ها و کارکردهای سازمانهای رسانه ای، باید موضوع تجدید نظر در روند کنونی موجود را به طور جدی در دستور کار خود قراردهند. چرا که عدم تطبیق مباحث مطروحه با آنچه در سازمانهای رسانه ای می گذرد، تفاوت محسوس و فاحشی دارد و به واقع موجب می شود بسیاری از فارغ التحصیلان مدیریت رسانه، حرف جدی و اثرگذاری در حوزه عمل و اجرا در رسانه های داخل و به ویژه خارج از کشور نداشته باشند.
در جهان علم محور و نوآور کنونی، بخاطر شبکه ای شدن ارتباطات، روندهای مختلف در دنیا با تغییر بنیادینی روبرو شده اند و متاسفانه دانشگاههای ما حداقل در مورد این دانش بینارشته ای، بسیار عقب و کند عمل کرده و از پویایی و سیالیت لازم برای درک ظرفیتهای بی پایان نهفته در رسانه ها برخوردار نیستند. در این رابطه، بسیاری از هزاران فارغ التحصیل این رشته، نگرش و رویکرد تخصصی خاصی را ندارند و بیشتر از رسانه، از مدیریت سازمان اطلاع پیدا کرده اند.
امیدوارم با پارادایم شیفت از وضعیت نامطلوب کنونی، حوزه نظریه پردازی و ایده سازی برای فعالیت طیف متنوع و گوناگون رسانه ها، این رشته سکوی پرشی برای هم افزایی بیشتر در این حوزه شده و ایران در سطح بین الملل در این زمینه حرف های تازه داشته و مورد توجه قرار گیرد.
مدیریت رسانه یکی از رشتههای دانشگاهی مربوط به مدیریت کسب و کار است که به مقوله مدیریت در رسانهها و مدیریت بر رسانهها میپردازد. این رشته با رشد رسانه و تخصصی شدن علم مدیریت از اوایل دههٔ نود میلادی به دانشگاههای آمریکا راه پیدا کرد. کنکاش در پیشینهٔ این علم خبر از ادبیاتی نه چندان غنی و اختصاصی این علم میدهد. این ادبیات وابسته و برگرفته از سایر رشتهها نشانگر آن است که این علم نوپا بیش از هرچیز بر مباحث تئوریک کاربردی رشتههایی مانند علوم ارتباطات و مدیریت استوار است. خاستگاه این رشته علمی مانند خود رسانه، جهان سرمایهداری بوده و بنابراین رویکرد اقتصادی بر آن سایه افکندهاست